Zdravlje kunića

ZDRAVLJE

 
Kunić je zdrav kada:
- Živahan je i rado se kreće
- Oči su mu bistre
- Zubići i nokti mu nisu predugački
- Ima suh nosić
- Dlaka je čista i gusta
- Stolica (kuglice) je tvrda i redovita

 POSEBNO ZA KUNIĆE!

Kunići se NIKAD ne smije davati mokro povrće i zelenilo! 
Nakon 5. mjeseca života postepeno uvoditi zelenilo i raznovrsno povrće u prehranu kunića, i to jednu po jednu vrstu zelenila i povrća!

Također nakon 5. mjeseca života uvoditi voće u prehranu kunića. Uvoditi jednu po jednu vrstu voća ali u manjim količinama, narezano na kockice cc. 1 do 2 cm!

BOLESTI


Najčešće zarazne bolesti kunića su Miksomatoza, Tualremija i Virusna hemoragijska bolest kunića. Izvori tih bolesti najčešće su druge zaražene životinje i njihove izlučevine (drugi kunići, miševi, psi, mačke, ptice...), kao i zaražena hrana, voda i prostor na kojem su boravile bolesne životinje. Bolest se može  pojaviti naglo i rezultirati uginućem bez pojave kliničkih simptoma bolesti, tzv. perakutni tok.

U akutnom toku bolesti mogu se pojaviti opći simptomi bolesti (slab apetit, pospanost, apatija, povišenje tjelesne temperature, frekveniji puls i disanje itd.). Mlađe životinje su osjetljivije od odraslih, pa u kohabitaciji sa odraslim jedinkama najčešće prve obole u perakutnom ili akutnom toku. U subakutnom i kroničnom toku se ispoljavaju još neki simptomi koji veterinara mogu navesti da posumnja da se radi o određenom oboljenju. Sigurna dijagnoza  se može dobiti jedino na osnovu laboratorijskih analiza (serološki test i izolacija uzročnika). Kod uginulih jedinki radi se obdukcija, gdje se na osnovu određenih patomorfoloških promjena na organima i laboratorijskih analiza dolazi do uzroka smrti.

Također, pored zaraznih bolesti, razlog uginuća mladunaca i ženke kao i pojave navedenih simptoma kod mužjaka može biti i intoksikacija. Najčešća trovanja u veterinarskoj medicini se odnose na trovanja organofosfatma, karbamatima, organohlornim jedinjenjaima, trovanja rodenticidima i mikotoksinima. Toksini, u zavisnosti od mehanizma djelovanja, mogu izazvati pojavu različitih simptoma. Ako se unese velika količina toksina u kratkom vremenskom periodu (akutno trovanje), organizam nije u mogućnosti poništiti štetno djelovanje toksina, pa dolazi do brze smrti. Ako se unosi manja količina toksina u dužem vremenskom periodu (hronična trovanja), onda organizam ima vremena da primjeni metode kojima toksine učini neškodljivim i izluči ih u spoljašnju sredinu, pa dolazi do pojave najčešće gastrointestinalnih simptoma (proljev, povraćanje), nervnih simptoma (tonično - klonični grčevi, inkoordinacija pokreta, hiperreaktivnost, konvulzije, koma itd.). Kod trovanja životinja kumarinskim preparatima javljaju se masovne hemoragije po cijelom tijelu.